Αντί καλάντων
Παραμονή της επετείου
βουτιά στο χρώμα του καδμίου - έγινα κόκκινος.
Σε βρήκα μ' άλλον στο κρεβάτι
Κι ο διάδρομος οχιά φευγάτη - ο κατασκότεινος.
Βγήκα στο δρόμο είχε πλημμύρες
Γαλότσες και πυροσβεστήρες - εκεί αναλήφθηκα.
Κι έρχομαι τώρα σαν αέρας, σαν προιστορικός αστέρας
να εκδικηθώ όσα φοβηθηκα
Να σε σκοτώσω ήρθα - δεν ήρθα να μείνω.
Ηρθα να γίνω απόψε για σενα πληγή
Μα όπως γυρνάς τα μάτια
όλα τα σβήνω.
Ήρθα να μείνω για πάντα μαζί σου
καρδιά μου στη γη.
Στρίβω Θησέως το τιμόνι
Σε αγαπώ και πέφτει χιόνι - είμαι το θύμα σου.
Και στου παρμπριζ μου την οθόνη
όποια φιγούρα κι αν ζυγώνει παίρνει το σχήμα σου.
Είσαι αθώα, είσαι σκύλα;
ή του μυαλού μου η κατρακύλα ζητάει το σώμα σου;
Και κάποιος ίσως που μου μοιάζει
- κι αυτό το μίσος μ' ανεβάζει -
Φιλάει το στόμα σου
(Σταμάτης Κραουνάκης - Τango)
Καλά Χριστούγεννα ;-)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα