Καλά ψώνια

“Μια ολόκληρη πόλη 200.000 κατοίκων επισκέφθηκε το εμπορικό κέντρο The Mall την παραμονή των Χριστουγέννων”

Πω-πω! Κάτι τέτοια διαβάζω και μου έρχονται στο μυαλό τα Χριστούγεννα του 1980 και ο εμπρησμός του Μινιόν και του Κατράντζου. Τότε που ακόμα στην Αθήνα δεν είχε στηθεί το «μεγαλύτερο χριστουγεννιάτικο δέντρο(;) της Ευρώπης», ούτε υπήρχε καρουσέλ και παγοδρόμιο (πράγμα περίεργο γιατί εδώ στην Αθήνα το πατινάζ στον πάγο είναι γραμμένο στα γονίδιά μας. Αργότερα ως γνωστόν, οι πρώτοι Έλληνες μετανάστες στη Νέα Υόρκη έστησαν ένα ακριβές αντίγραφο της πίστας του Ζαππείου, στο Rockefeller Center). Τα Χριστούγεννα στην πόλη λοιπόν ήταν άρρηκτα συνδεδεμένα με το Μινιόν, με τα στολίδια του, τα φώτα, τον ένα ολόκληρο όροφο με παιχνίδια και με το χωριό του Αϊ Βασίλη και των ξωτικών. Αυτός ήταν τότε ο ναός του καταναλωτισμού και τα Χριστούγεννα είτε το θέλουμε είτε όχι είναι η κυριότερη περίοδος ξεπαραδιάσματος (αν δεν ήταν θα έπρεπε να καταργηθεί το Δώρο των Χριστουγέννων).

Αλήθεια λοιπόν, τι θα συνέβαινε την παραμονή αυτών (ή κάποιων επόμενων) Χριστουγέννων αν κάποιος ανώνυμος-ανώμαλος τηλεφωνούσε στην Ελευθεροτυπία ή στο Ποντίκι (καλά δε θα τα χαλάσουμε τώρα στο έντυπο) και έλεγε πως υπάρχει βόμβα στο “The Mall”? Δεν θέλω να γίνω προβοκάτορας ή να βάλω ιδέες σε κάποιους (και φαντάζομαι υπάρχουν αρκετοί) αλλά και μόνο η ιδέα πως πενήντα ή εκατό χιλιάδες νοματαίοι ποδοπατούνται για να φτάσουν στην έξοδο, με κάνει λιγάκι νευρικό και μου χαλάει το «γιορτινό πνεύμα των Χριστουγέννων». Έτσι κι αλλιώς βέβαια, το να ψωνίζεις παραμονή Χριστουγέννων μαζί με τη μισή Αθήνα στοιβαγμένος, τσαλαπατημένος, σαρδελοποιημένος και τελικά εξαντλημένος δεν είναι ακριβώς και η ιδανική εικόνα που έχει κανείς για τις γιορτινές αγορές. Αλλά θα μου πείτε, στην Ελλάδα το μέτρο έχει χαθεί εδώ και καιρό (μαζί με την κοινή λογική και την ψυχραιμία).

Καλά ψώνια σύντροφοι :-)