Τετάρτη, Ιανουαρίου 11, 2006

«Κάπνισμα στο Μπαλκόνι» ή «η Επιλογή των Γενναίων»

Αφορμή για το παρακάτω post ήταν εκείνο της lili. Βασικά ξεκίνησε σαν comment αλλά μιας και άρχιζε να ξεφεύγει από τα όρια ενός απλού σχολίου και να γίνεται «κατάθεση ψυχής» όπως θα έλεγε κι ο Αντρέας Μικρούτσικος είπα να μην καταχραστώ το χώρο της και να το βάλω εδώ.

Μερικά χρόνια πριν γίνω ευτυχής πατέρας είχα πάει με τον αδελφό μου σε ένα φίλο του για να δούμε έναν αγώνα του Παναθηναϊκού μιας και στο σπίτι υπήρχε βιντεοπροβολέας και όσο να 'ναι έχει άλλη χάρη να βλέπεις τον βάζελο να ξεφτιλίζεται στις 50 ίντσες κι άλλο στις 21 (άλλα δεν είναι αυτό το θέμα μας). Το θέμα μας είναι ότι εγώ ως νέος κι άμυαλος και συνηθισμένος ως φοιτητής να αράζω με τους φίλους μου για να δούμε ένα ματς να γεμίζουμε τα τασάκια μέχρι πάνω, έβγαλα στο σπίτι του ανθρώπου, κι ενώ ο 3χρονος γιος του έπαιζε ανάμεσα στα πόδια μας, το πακέτο με τα τσιγάρα μου. Όταν όμως ρώτησα "μπορώ να καπνίσω;" (η ευγένεια με μάρανε) και αφού έφαγα στα μούτρα την απάντηση που δικαιούμουν, βγήκα στο μπαλκόνι να ξεχαρμανιάσω ‘στραβωμένος’. Προσπάθησα να το δω το θέμα πιο νηφάλια και είχα αρχίσει να προβληματίζομαι για το αν το πρόβλημα ήμουν εγώ και όχι οι άλλοι, αλλά επιστρέφοντας πάλι μέσα και μιας και ο Παναθηναϊκός είχε δεχθεί το 2ο του γκολ αποφάσισα να ασχοληθώ με πιο σοβαρά πράγματα και άνοιξα μια μπύρα να το γιορτάσω.

Όταν χρόνια μετά η γυναίκα μου έμεινε έγκυος, άρχισα να καταλαβαίνω πως τίποτα δε θα ήταν όπως πριν. Τέρμα πια το ΕΓΩ. Άρχιζε η εποχή του ΑΥΤΟ και του ΕΜΕΙΣ. Και σε αυτήν την εποχή το τσιγάρο δεν είχε θέση ανάμεσά μας. Και έτσι άρχισα να γνωρίζομαι με τους γείτονες που τόσα χρόνια δεν τους ήξερα καλά-καλά.

- Τι γίνεται Dummy; Πάλι στο μπαλκόνι;
- Καλησπέρα κυρ-Ηλία. Ε, βγήκα να κάνω ένα τσιγαράκι

- Γεια σου Dummy. Τι κάνεις έξω παιδί μου με τέτοιο ψόφο; Μπες μέσα. Θα πάθεις καμιά πνευμονία
- Καλησπέρα κυρία Βαγγελία. Αντέχω. Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια

Το κάπνισμα στο μπαλκόνι κρύβει πολλές συγκινήσεις. Απαιτεί καλή φυσική κατάσταση, θάρρος, υπομονή, αντοχή, εφευρετικότητα, διάθεση για ενδοσκόπηση, αυτοσυγκέντρωση, απομόνωση. Υπάρχουν κάποιοι βασικοί κανόνες για αυτό το extreme sport που λέγεται «κάπνισμα στο μπαλκόνι». Αυτό όμως που το κάνει περισσότερο συναρπαστικό είναι όταν η θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι κοντά στο μηδέν κι ακόμα χαμηλότερα. Δεν είναι σπορ για όλους. Αλλά μπορεί να σε κάνει να δεις τη ζωή με άλλο μάτι. Πιο γυαλιστερό…

Αν έχετε φυλάξει σκοπιά σε παραμεθόριο φυλάκιο ακούγοντας τους λύκους να ουρλιάζουν στην πανσέληνο, ενώ το χιόνι σάς φτάνει ως τα γόνατα και ο παγωμένος αέρας κατεβάζει τη θερμοκρασία της καύτρας σας τόσο όσο που να είστε σίγουροι ότι μπορείτε να την πιάσετε με τα δάκτυλά σας, τότε το μπαλκόνι σας θα σας φαίνεται πιο ζεστό κι από σάουνα. Βρίσκεστε σε σωστό δρόμο.

Παρακάτω ακολουθούν μερικές συμβουλές που θα κάνουν το χόμπι σας πιο ευχάριστο και πιο δημιουργικό.
  • Βασικά πρέπει να υπάρχει μπαλκόνι (προσοχή: για παράδειγμα, δε θεωρούνται μπαλκόνια αυτά των πολυκατοικιών του ‘70 στην Κυψέλη. Της Βάνα Μπάρμπα να φανταστείτε, θεωρούνται μεγαλύτερα)
  • Αν υπάρχει τέντα ακόμα καλύτερα. Προστατεύει από τον αέρα κι από τα αδιάκριτα βλέμματα και από τον οίκτο των γειτόνων και των περαστικών
  • Μια αναπαυτική πάνινη πολυθρόνα σκηνοθέτη (οι πολυθρόνες φερ φορζέ είναι λίγο κρύες και δεν ενδείκνυνται, αλλά στην ανάγκη…) κι ένα μικρό τραπεζάκι για το τασάκι είναι απαραίτητα αν δεν είστε του στυλ «κάνω τζόγκινγκ καπνίζοντας»
  • Ζεστά ρούχα, φλις μπουφάν με κουκούλα (για τους μοντέρνους) ή παλτό και σκούφος (για τους κλασσικούς) ή μάλλινη σκελέα (για τους παραδοσιακούς) ή τρίχινη κάπα (για τους πιο βουκολικούς), γάντια (αν και άβολα), λεπτή κουβέρτα για τα πόδια (παλιά τις έδινε δώρο το Supline) είναι εξοπλισμός παραπάνω από απαραίτητος
  • Μια θερμάστρα αερίου εξωτερικού χώρου σαν αυτές που έχουν οι καφετέριες στη Φωκίωνος Νέγρη είναι μια άριστη αν και ακριβή λύση
  • Εφοδιαστείτε με περιοδικά, βιβλία, λάπτοπ, τραντζίστορ, ή φορητή τηλεόραση. Ανοίξτε τους ορίζοντές σας. Το κάπνισμα στο μπαλκόνι όχι μόνο σας σκληραγωγεί αλλά σας μορφώνει, σας ενημερώνει, σας κάνει πιο δημιουργικούς
  • Ιδιοκατασκευές όπως μικρές ινδιάνικες τέντες, μεγάλα χαρτοκιβώτια, βαρέλια με φωτιά, αλλά και διάφορα κοκτέιλ όπως ρακόμελα με βότκα, ρούμι και ουίσκι, θερμαντικές αλοιφές, βεντούζες κλπ, θεωρούνται μάλλον εξεζητημένες λύσεις και καλό είναι να ξανασκεφτείτε την περίπτωση του απορροφητήρα της κουζίνας
Είμαι σίγουρος ότι με τις παραπάνω συμβουλές το κάπνισμα στο μπαλκόνι θα αποκτήσει άλλη διάσταση, έτσι ώστε σύντομα θα αναρωτιέστε πως τόσο καιρό μένατε μέσα γεμίζοντας το σαλόνι και την κρεβατοκάμαρα με καπνό και τον εαυτό σας με ενοχές. Βγείτε έξω. Στη φύση. Προστατέψτε τους αγαπημένους σας από τις κακές σας συνήθειες και τον εαυτό σας από τη γρίνια τους.

6 σχόλια:

Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Μήπως τελικά πρέπει να το κόψεις αντί να πηγαίνεις για σκοπιά στο μπαλκόνι; Δες το μπαλκόνι σαν ένα χώρο για άλλες χρήσεις... πιο ταιριαστές.

Ιανουαρίου 11, 2006 12:47 μ.μ.  
Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Χμμμ.... τις ενοχές δεν τις γλιτώνεις όποια εξάρτηση και να δοκιμάσεις.
Και πάλι κόψτο!

Ιανουαρίου 11, 2006 12:50 μ.μ.  
Ο χρήστης Blogger jojo είπε...

πω πω ζόρι βρε αδερφέ μου που τραβάτε και σεις οι νικοτινο-εξαρτώμενοι!!!!

καλά έκανα και τοκοψα όσο ήταν καιρός.... :)

Ιανουαρίου 11, 2006 1:59 μ.μ.  
Ο χρήστης Blogger Dummy Blogger είπε...

nikgl, για φώτισέ με περαιτέρω για τις ...πιο ταιριαστές χρήσεις του μπαλκονιού

jοjo, για σας βρε τα τραβάμε όλα αυτά τα ζόρια. Για τους νικοτινο-ανεξάρτητους!!!

Ιανουαρίου 11, 2006 2:11 μ.μ.  
Ο χρήστης Blogger averel είπε...

xa. Αν και single, been there. Σε ενα μπαλκόνι ξενοδοχείου στο Καρπενήσι, με φόντο ασπρισμένες κορφές με έβγαζε έξω η αντικαπνιστική σύντροφος και θυμηθηκα τις ένδοξες εποχες του ΕΣ. κουραγιο!!

Ιανουαρίου 13, 2006 2:17 μ.μ.  
Ο χρήστης Blogger Dummy Blogger είπε...

Αχ βρε Αβερελ, κι εγώ κάπως έτσι άρχισα, με κάτι τέτοια 'ρομαντικά'. Καλοκαίρι στο Ημεροβίγλι: "Γιατί, αγάπη μου, δε κάνεις το τσιγάρο σου στο μπαλκόνι να απολαύσεις και το ηλιοβασίλεμα πάνω από την καλντέρα;" Α, δε μπορώ να πω. Την απόλαυσα τη θέα. Από τότε έχουν περάσει πολλοί χειμώνες αλλά μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι το μπαλκόνι μου δεν έχει αποκτήσει θέα σε καμιά καλντέρα.
Κουράγιο και σε σένα!!

Ιανουαρίου 13, 2006 3:49 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα