Ο Ιούδας φιλούσε υπέροχα

Τελικά ήταν ο Ιούδας προδότης; Τα πήρε ή δε τα πήρε τα 30 αργύρια; Φιλούσε ή δε φιλούσε υπέροχα; Ενεργούσε αυτόνομα ή υπήρξε μέλος φράξιας; Ήταν εβραίος αντιστασιακός ή ρωμαίος πράκτορας σε μυστική αποστολή; Αυτοκτόνησε ή τον απήγαγαν εξωγήινοι;

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, αυτά και άλλα ερωτήματα κλήθηκε να επανεξετάσει η Επιτροπή του Ποντίφικα για την Ιστορική Επιστήμη και τελικά κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Ισκαριώτης «εκπλήρωνε την αποστολή του στο σχέδιο του Θεού». Από την άλλη σύμφωνα με τον Όσιο Λουκά, ο Ιούδας «ήταν δαιμονισμένος». Η απόφαση αυτή δεν ήταν δυνατόν να μην εγείρει αντιδράσεις από άλλους θεολογικούς κύκλους οι οποίοι βάσει του παραπάνω συμπεράσματος υποστηρίζουν πως από τη στιγμή που Θεός έχει δώσει στον άνθρωπο Ελεύθερη Βούληση τότε και ο Ιούδας θα πρέπει απλά να ήταν «λοβοτομημένος».

Στηριγμένοι στο παραπάνω σκεπτικό έχει ξεκινήσει μια μεγάλη συζήτηση σχετικά με προσωπικότητες που ακόμα και μετά το θάνατό τους η ρετσινιά του «προδότη», «ρουφιάνου», «δοσίλογου» ή «αποστάτη» εξακολουθεί να τους στοιχειώνει. Για άντρες όπως ο Ηρόστρατος, ο Αλκιβιάδης, ο Εφιάλτης, ο Πήλιος Γούσης, ο Χατζηκατβίας, ο Κουίσλιγκ, ο Μορντεχάι Βανούνου, ο Αρτέμης Μάτσας, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Αντώνης Σαμαράς, ο Μπιλ Κλίντον, ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, ο Ρονάλντο, ο Λουίς Φίγκο και τόσους άλλους φαίνεται πως ήρθε η ώρα που η Ιστορία θα σκύψει από πάνω τους, όχι απλά να τους συγχωρέσει ή να τους κατανοήσει αλλά κυρίως για να αναγνωρίσει πως οι άνθρωποι αυτοί ήταν πάντα ένα βήμα πιο μπροστά από την εποχή του και έβλεπαν μακρύτερα και καθαρότερα. Έτσι κι αλλιώς ποιος μπορεί να αμφισβητήσει πως «οι γερμανοί είναι φίλοι μας»;