Happy Blog Year 2006

Από τα όμορφα νησιά Πουκέ
(φέτος είπαμε να μην πάμε πάλι στο Σαμονί)
εγώ και η οικογένειά μου
σας ευχόμαστε

Χαρούμενο και Δημιουργικό
το 2006

Αθενς ον δε ροκς

Μετά την μεγάλη συμμετοχή του κόσμου στις εκδηλώσεις του Δήμου της Αθήνας για τα φετινά Χριστούγεννα και κυρίως από την επιτυχία που γνώρισε το παγοδρόμιο του Ζαππείου (ευτυχώς χωρίς να θρηνήσουμε θύματα), το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε να αναβαθμίσει το μέτρο της Ελεγχόμενης Στάθμευσης με ένα ειδικό σώμα Δημοτικών Παγο-Ράμπο.

Κατά τη διάρκεια της πολύ επιτυχημένης περιοδείας της για την ανάδειξή της ως World Mayor για το 2005, η Δήμαρχος κ. Ντ. Μπακογιάννη συνομίλησε με πολλούς ομολόγους της από όλο τον κόσμο και αντάλλαξε απόψεις πάνω στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι σύγχρονες μεγαλουπόλεις και τις βιώσιμες λύσεις που έχουν εφαρμοστεί. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ήταν αυτό του Πεκίνου για τη μετακίνηση της εκεί δημοτικής αστυνομίας κατά τους χειμερινούς μήνες. Ως γνωστόν η Κίνα έχει παρουσιάσει γιγαντιαία άλματα προόδου σε όλους τους τομείς της τεχνολογίας με αιχμή του δόρατος τα wok με σύνδεση bluetooth, ατμοσίδερα με δυνατότητα εκτόξευσης ρουκετών, κούκλες Σάκης Ρουβάς που τραγουδάνε (προς το παρόν μόνο στα κινέζικα). Τελευταίο επίτευγμα της κινέζικης αυτοκινητοβιομηχανίας είναι το μοντέλο Χουάν-Σβιιν-Ντονγκ 2006, ένα υβριδικό μοντέλο προπανίου-υδρογόνου, με αεριζόμενα δισκόφρενα μπρος-πίσω, και πλευρικούς αερόσακους. Βασικό του χαρακτηριστικό είναι η κίνηση στον πάγο, κάτι που φαίνεται να ταιριάζει απόλυτα στα σχέδια της Αθήνα για παγοδρόμηση όλων των κεντρικών οδικών αξόνων. Στη συνέχεια, και εφόσον το μέτρο στεφθεί με επιτυχία όπως είναι και αναμενόμενο, η παγοδρόμηση θα επεκταθεί ταχύτατα.

Προβλέπεται ότι τα οχήματα αυτά, το κόστος των οποίων μόλις που πλησιάζει εκείνο της τελευταίας αγοράς απορριμματοφόρων και άχρηστων κάδων ανακύκλωσης (πάλι κότσους τούς πιάσαμε), θα βοηθήσουν την εδώ δημοτική αστυνομία να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα της. Η τεχνικοοικονομική μελέτη έδειξε ότι θα επιτευχθεί μια αύξηση εσόδων της τάξης του 35% από την είσπραξη των προστίμων καθώς και από τα δικαιώματα της προβολής βιντεοσκοπημένων αποσπασμάτων των περιπολιών από εκπομπές όπως “Candid Camera” και “Alter Kid”.

Ήδη βρίσκεται στη Αθήνα ειδική ομάδα κινέζων αξιωματούχων με σκοπό την επίδειξη των δυνατοτήτων του πρωτοποριακού οχήματος στο ελληνικό φιλοθεάμον κοινό αλλά και την εκπαίδευση των ελλήνων συναδέλφων τους.

Καραμανλής: "Viva la revolucion"

Σάλο έχει προκαλέσει από χθες η συνέντευξη του πρωθυπουργού κ. Κ. Καραμανλή, σε γνωστό λογοτεχνικό περιοδικό, για τα αναγνωστικά (και όχι μόνο) ενδιαφέροντα των παιδικών και φοιτητικών του χρόνων. Αίσθηση προκάλεσαν όχι μόνο αυτά που πρόκειται να δημοσιευθούν αλλά και (κυρίως) εκείνα που δεν κατεγράφησαν.

Συγκεκριμένα ο πρωθυπουργός επεσήμανε ότι την ώρα που οι συμφοιτητές του μπεκρούλιαζαν και γκομένιζαν στα night clubs του Μασαχουσέτης εκείνος ξενυχτούσε με υπομονή κι επιμονή (κατά το ‘σεμνά και ταπεινά’) μελετώντας, μέχρι που αποκοιμιόνταν πάνω από τις κιτρινισμένες (από μουστάρδα) σελίδες. Αναφέρθηκε εκτενώς στο Κεφάλαιο του Μαρξ και στο πόσο τον επηρέασε ως άνθρωπο και ως επιστήμονα. «Διάβαζα με επιμονή και υπομονή τους αριστερούς στοχαστές. Και το λέω αυτό, γιατί πραγματικά θέλει κουράγιο για να διαβάσει κανείς ολόκληρο το ‘Κεφάλαιο’ του Μαρξ. Έχοντας περάσει αυτή τη ‘δοκιμασία’, μπορώ να σας πω ότι αυτή η επιμονή και η υπομονή είναι κάτι που ανέκαθεν το αναγνώριζα ανοιχτά στους αριστερούς φίλους μου». Δεν μπόρεσε βέβαια να μην παραδεχθεί πως όταν λέει πως ‘διάβασε’ εννοούσε το 1ο κεφάλαιο από το ‘Κεφάλαιο’, ενώ όταν άρχιζε να μελετά το “Κουμουνιστικό Μανιφέστο” των Μαρξ/Ενγκελς σταματούσε πάντα στην πρώτη αράδα όπου “ένα φάντασμα πλανάται πάνω από την Ευρώπη”. Κάπου εκεί έκλεινε σκιαγμένος το βιβλίο και έτρωγε στο καπάκι 4 σουβλάκια με διπλή πίτα από τον Μπαϊρακτάρη, από αυτά που του έστελνε τακτικά η μητέρα του για τις στιγμές που τον έπιανε ο νόστος.

Μίλησε επίσης συγκινημένος για το δωμάτιο του στο campus του “Fletcher School of Law and Diplomacy” του πανεπιστημίου Tufts όπου έκανε τις μεταπτυχιακές του σπουδές. Σε μια κρίση νοσταλγίας μίλησε για τα πέτρινα εκείνα χρόνια αλλά και για τα μεγάλα πορτρέτα του Τσε Γκεβάρα και του Φιντέλ Κάστρο (δώρα του θείου του προφανώς) που κοσμούσαν τον τοίχο απέναντι από το ασκητικό του κρεβάτι. Μίλησε για την αδυναμία του στα πούρα και εξομολογήθηκε πως κατά της παραμονή του στην Αβάνα, στα πλαίσια των εκπαιδευτικών ανταλλαγών του πανεπιστημίου του, εργάστηκε (αμισθί) διαβάζοντας αποσπάσματα από τον “Έρωτα στα Χρόνια της Χολέρας” του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες στις εργάτριες (torcedores) των καπνοβιομηχανιών, καθώς εκείνες έστριβαν τα αρωματικά πούρα κυλώντας τα περίτεχνα κι ηδονικά στα μπούτια τους.

Η συνέντευξη δεν άργησε να περιστραφεί στην αντιστασιακή του δράση. Μίλησε για την εκπαίδευση του στα όπλα, τις ανατινάξεις αλλά και στο αντάρτικο πόλης. Αναφέρθηκε με έξαψη στις νύχτες που η συζήτηση με τους άλλους αριστερούς του συντρόφους έπαιρνε φωτιά, όταν πολλές φορές έρχονταν σε σύγκρουση για το είδος της δράσης που έπρεπε να αναλάβουν. Δε μπόρεσε να μην αναπολήσει τις κραιπάλες του μαζί με τον Κάρλος ‘το Τσακάλι’, τον Χανς Ιωακείμ Κλάιν και τον Κουφοντίνα, αλλά όταν ερωτήθηκε αν αυτός ο ίδιος είναι ο πραγματικός καθοδηγητής της 17 Νοέμβρη, απλά έστρεψε αλλού τα μάτια κοκκινίζοντας ελαφρά.

Η συνέντευξη τελειώνει με τον κ. Καραμανλή να εξομολογείται το πόσο πολύ τον πλήγωσε η διαγραφή του από το ΚΚΕ αλλά και η ατσαλένια του θέληση να σταθεί δίπλα στον αγρότη-εργάτη-φοιτητή από ένα διαφορετικό μετερίζι. Κι έτσι αφού ευχαρίστησε τον δημοσιογράφο για τα φρέσκα λουκανικοπιτάκια και σπανακοπιτάκια που τον κέρναγαν καθ’ όλη τη διάρκεια της συνέντευξης (προφανώς για να μην εξαντληθεί) τραγούδησε ένα αντάρτικο από τον τελευταίο δίσκο του Λουδοβίκου των Ανωγείων, υπέγραψε αυτόγραφα και έφυγε.

Ακολουθεί "κοινωνικό μήνυμα"

Ποιοί είστε εσείς κύριοι της Διεθνούς Αμνηστίας που τολμάτε να ζητάτε να παιχτούν τσάμπα τα σποτάκια σας στο Ελληνικό Ραδιόφωνο; Θέλετε να κάνετε φιλανθρωπίες; Δώστε τα λεφτά στον "ραδιομαραθώνιο αγάπης" του Λάμψη FM (1.2 ευρώ το SMS, χωρίς ΦΠΑ) κι εκείνος θα φροντίσει να φτάσουν σε καλά χέρια. Η ενορία σας δεν έχει παγκάρι; Γιατί δεν ανάβετε κανένα κεράκι, ρε άπιστοι; Αφήστε τον Θεό και τους βοηθούς του να φροντίσουν για τα υπόλοιπα. Δε φτάνει που θα μας κάνετε να τρέχουμε και να μη φτάνουμε όταν θα φτάσει το σποτάκι για το Γκουαντάναμο στα αυτιά του Αμερικανού πρέσβη, θέλετε να μας χαλάσετε και το season's mood μέρες που είναι.

Αντ' αυτών σας προτείνουμε το παρακάτω κοινωνικό μήνυμα

Εκφωνεί ο κ. Δημήτρης Κουρούμπαλης: «Ο γνωστός τραπεζίτης Εμπένιζερ Σκρούτζ εθεάθη να βοηθά εξαθλιωμένο παίκτη του blackjack την ώρα που εκείνος έβγαινε κλωτσηδόν από το καζίνο Λουτρακίου. Συγκεκριμένα ο φιλάνθρωπος συμπολίτης μας ενέκρινε επιτόπου ένα γενναίο τζογοδάνειο στον συμπαθή ανθρωπάκο ο οποίος συγκινημένος επέστρεψε στο Ναό για ένα ακόμα προσκύνημα». Μουσική υπόκρουση Imagine, John Lennon. Εκφωνεί η κ. Πέμη Ζούνη: Στις μέρες μας θα μπορούσε να συμβεί. Στις δύσκολες στιγμές πάντα υπάρχει μια τράπεζα να σε στηρίξει. Κι αν δε θέλεις να στηριχτείς, μη σε απασχολεί. Αρκεί που θέλει αυτή. Διεθνείς Επίσημοι Τοκογλύφοι. Σφίγγουμε τη θηλειά σου με τρυφερότητα :-Ρ

Καλά ψώνια

“Μια ολόκληρη πόλη 200.000 κατοίκων επισκέφθηκε το εμπορικό κέντρο The Mall την παραμονή των Χριστουγέννων”

Πω-πω! Κάτι τέτοια διαβάζω και μου έρχονται στο μυαλό τα Χριστούγεννα του 1980 και ο εμπρησμός του Μινιόν και του Κατράντζου. Τότε που ακόμα στην Αθήνα δεν είχε στηθεί το «μεγαλύτερο χριστουγεννιάτικο δέντρο(;) της Ευρώπης», ούτε υπήρχε καρουσέλ και παγοδρόμιο (πράγμα περίεργο γιατί εδώ στην Αθήνα το πατινάζ στον πάγο είναι γραμμένο στα γονίδιά μας. Αργότερα ως γνωστόν, οι πρώτοι Έλληνες μετανάστες στη Νέα Υόρκη έστησαν ένα ακριβές αντίγραφο της πίστας του Ζαππείου, στο Rockefeller Center). Τα Χριστούγεννα στην πόλη λοιπόν ήταν άρρηκτα συνδεδεμένα με το Μινιόν, με τα στολίδια του, τα φώτα, τον ένα ολόκληρο όροφο με παιχνίδια και με το χωριό του Αϊ Βασίλη και των ξωτικών. Αυτός ήταν τότε ο ναός του καταναλωτισμού και τα Χριστούγεννα είτε το θέλουμε είτε όχι είναι η κυριότερη περίοδος ξεπαραδιάσματος (αν δεν ήταν θα έπρεπε να καταργηθεί το Δώρο των Χριστουγέννων).

Αλήθεια λοιπόν, τι θα συνέβαινε την παραμονή αυτών (ή κάποιων επόμενων) Χριστουγέννων αν κάποιος ανώνυμος-ανώμαλος τηλεφωνούσε στην Ελευθεροτυπία ή στο Ποντίκι (καλά δε θα τα χαλάσουμε τώρα στο έντυπο) και έλεγε πως υπάρχει βόμβα στο “The Mall”? Δεν θέλω να γίνω προβοκάτορας ή να βάλω ιδέες σε κάποιους (και φαντάζομαι υπάρχουν αρκετοί) αλλά και μόνο η ιδέα πως πενήντα ή εκατό χιλιάδες νοματαίοι ποδοπατούνται για να φτάσουν στην έξοδο, με κάνει λιγάκι νευρικό και μου χαλάει το «γιορτινό πνεύμα των Χριστουγέννων». Έτσι κι αλλιώς βέβαια, το να ψωνίζεις παραμονή Χριστουγέννων μαζί με τη μισή Αθήνα στοιβαγμένος, τσαλαπατημένος, σαρδελοποιημένος και τελικά εξαντλημένος δεν είναι ακριβώς και η ιδανική εικόνα που έχει κανείς για τις γιορτινές αγορές. Αλλά θα μου πείτε, στην Ελλάδα το μέτρο έχει χαθεί εδώ και καιρό (μαζί με την κοινή λογική και την ψυχραιμία).

Καλά ψώνια σύντροφοι :-)

Αντί καλάντων

Παραμονή της επετείου
βουτιά στο χρώμα του καδμίου - έγινα κόκκινος.

Σε βρήκα μ' άλλον στο κρεβάτι
Κι ο διάδρομος οχιά φευγάτη - ο κατασκότεινος.

Βγήκα στο δρόμο είχε πλημμύρες
Γαλότσες και πυροσβεστήρες - εκεί αναλήφθηκα.

Κι έρχομαι τώρα σαν αέρας, σαν προιστορικός αστέρας
να εκδικηθώ όσα φοβηθηκα

Να σε σκοτώσω ήρθα - δεν ήρθα να μείνω.
Ηρθα να γίνω απόψε για σενα πληγή
Μα όπως γυρνάς τα μάτια
όλα τα σβήνω.
Ήρθα να μείνω για πάντα μαζί σου
καρδιά μου στη γη.

Στρίβω Θησέως το τιμόνι
Σε αγαπώ και πέφτει χιόνι - είμαι το θύμα σου.
Και στου παρμπριζ μου την οθόνη
όποια φιγούρα κι αν ζυγώνει παίρνει το σχήμα σου.

Είσαι αθώα, είσαι σκύλα;
ή του μυαλού μου η κατρακύλα ζητάει το σώμα σου;

Και κάποιος ίσως που μου μοιάζει
- κι αυτό το μίσος μ' ανεβάζει -
Φιλάει το στόμα σου

(Σταμάτης Κραουνάκης - Τango)



Καλά Χριστούγεννα ;-)

Ενημέρωση, ενημέρωση über alles

Είμαι στο γραφείο, έχω φτιάξει ένα μεγάλο φλιτζάνι με καφέ, έχω ανοίξει τον υπολογιστή και η πρώτη κίνηση που κάνω είναι αρχίσω να μπαινοβγαίνω από blog σε blog. Πριν από αυτό, όταν στη ζωή μας (των Αθηναίων βέβαια, γιατί κάποιοι άλλοι – ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε θίγουμε - μόνο σε μακέτα το έχουν δει) μπήκε το μετρό, την πρωινή μου ενημέρωση την είχε αναλάβει η metro. Ειδήσεις σύντομες και προπαντός τσάμπα. Τέρμα οι μισητοί λαθραναγνώστες που για να γεμίσουν το ανιαρό εικοσάλεπτο της υπόγειας σκοτεινής διαδρομής, σχεδόν έχωναν τη μούρη τους μέσα στην ΔΙΚΗ ΣΟΥ εφημερίδα. Και εντάξει, να διαβάζουν την εφημερίδα σου κάτι πάει κι έρχεται. Άνθρωποι είναι κι αυτοί και θέλουν να ενημερωθούν. Αλλά εδώ μιλάμε και για αυτούς που διαβάζουν τα SMS την ώρα που τα γράφεις ή λοξοκοιτούν τις φωτογραφίες από τις διακοπές σου που μόλις 5 λεπτά πήρες από τον φωτογραφείο και λαχταράς να τις δεις. Τέλος πάντων, περισσότερα επεισόδια από το «Ταξιδεύοντας με το Μετρό» θα τα δούμε κάποια άλλη στιγμή. Αν πάμε ακόμα πιο πίσω, η πρώτη «κίνηση ενημέρωσης» ήταν το να μπω στο in.gr ή στο Pathfinder ή στο Contra ή κι εγώ δε ξέρω σε ποιο άλλο ενημερωτικό portal. Η είδηση φρέσκια. Να μυρίζει ιώδιο και να σπαρταράει. Με τα κειμενάκια της, τις φωτογραφιούλες της, τα βιντεάκια της, τα links της. Έμπαινες να διαβάσεις για την αύξηση τιμής της βενζίνης και κατέληγες να κατεβάζεις συνταγές για τάκος και μπουρίτος. Ακόμα πιο παλιά (προ αμνημονεύτων χρόνων δηλαδή) η πρώτη κίνηση ήταν να ανοίξω το τρανζίστορ στο μπάνιο, την ώρα που έπλενα το πρόσωπό να φύγουν οι τσίμπλες, και ν’ ακούσω την πρωινή εκπομπή του Βασίλη Λυριτζή και του Δημήτρη Οικονόμου στον Flash. Πάνε κι αυτοί. Μεγαλοπιάστηκαν. Απέκτησαν εκπομπή στην τηλεόραση (αλλά να μου πεις «εδώ απέκτησαν στήλη σε εφημερίδα και φτωχοί πλην τίμιοι bloggers, εκεί κολλάς;» ΟΚ. Δεν κολλάω). Και βέβαια να μη μιλήσω για την εποχή πριν από τις λάσπες, όπου στεκόμουν μαζί με άλλους πέντε-έξι μπροστά από τις αθλητικές εφημερίδες που κρέμονταν σαν φρεσκοπλυμένα σώβρακα από τα μανταλάκια του περίπτερου δίπλα στη στάση, διαβάζοντας τους πηχυαίους τίτλους και θαυμάζοντας τον ποιητικό οίστρο του αρχισυντάκτη. Μην κουνάτε το κεφάλι. Έχω χάσει λεωφορείο έτσι. Μη φανταστείτε βέβαια ότι όταν εμφανίζονταν στη ζωή μου το ένα Μέσο εξαφανίζονταν το άλλο. Απεναντίας. Πλέον το ένα έχει συσσωρευτεί πάνω στο άλλο. Στο μπάνιο ραδιόφωνο, στο αυτοκίνητο ραδιόφωνο, στο μετρό εφημερίδα, στο γραφείο portals και blogs. Χαμός. Λίθοι, πλίνθοι, κέραμοι ατάκτως ερριμμένοι.

Και να που τώρα ερχόμαστε τώρα εμείς με ένα blog αλλιώτικο από τ’ άλλα (ναι καλά. Μ’ αυτό το πλευρό να κοιμάστε), ένα blog που έλειπε μέχρι τώρα από την Blogoland για να καλύψει το κενό της έγκαιρης και έγκυρης ενημέρωσης. Με 15 συνεργαζόμενους καλούς συναδέλφους δημοσιογράφους, 2 συνεργεία εξωτερικών μεταδόσεων (κομπλέ), 3 ηχολήπτες, 6 εικονολήπτες, 6 γραφίστες (οι 5 ασκούμενοι), 2 διορθωτές, 5 ρουφιάνους, 4 μηχανικούς υπολογιστών (ο 1 guru), 1 γυναικολόγο μηχανικό, 2 μακιγιέζ (sic), 3 τεχνικούς για τη μηχανή του cappuccino, 2 λευκά κανίς (φύλακες) και 1 ταϊλανδέζα ειδική στο ταντρικό μασάζ (αν υποθέσουμε ότι υπάρχει κάτι τέτοιο). Εντάξει, δεν είμαστε και τα Απίστευτα Δρώμενα αλλά το παλεύουμε. Το Dummy Blogger θα μοιράζεται δωρεάν στο μετρό και στα Goody’s, στα Starbucks και στα Planet Hollywood, στα διόδια της Αττικής Οδού και στη γέφυρα Ρίου-Αντίρριου, σε επιλεγμένα σχολεία και εκκλησίες (μαζί με τα αντίδωρα).

Ζητώ συγγνώμη για την παραπάνω παράγραφο. Oops!... I did it again Γράφτηκε σε μια κρίση ενθουσιασμού για το νέο μου πόνημα. Ελπίζω να μη σας ενέσπειρα φρούδες ελπίδες ή απλώς να σας τρομοκράτησα. Δεν ήταν αυτή η πρόθεση μου. Το μόνο που θέλω αυτή τη στιγμή είναι τελειώσω αυτό το post γιατί έχουμε και σοβαρές δουλειές (ποιος ήρθε;) να κάνουμε.

Lorem ipsum

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Aliquam ante augue, fringilla ut, placerat nec, tincidunt a, ligula. Nulla dui leo, faucibus id, pellentesque a, tincidunt a, purus. Sed magna lorem, ullamcorper eget, molestie at, fermentum eget, urna. Sed convallis lorem sit amet lacus. Nam a quam. Aenean et leo aliquam diam placerat convallis. Pellentesque orci nisl, facilisis nec, pharetra aliquam, elementum sed, nisl. Pellentesque interdum, ipsum ut luctus eleifend, justo dui facilisis sapien, ac egestas pede mauris at turpis. Vestibulum vulputate, lorem sit amet posuere pellentesque, mi nulla porta enim, id sodales sem mauris non lectus. Praesent egestas egestas lacus. Sed interdum tellus fermentum tellus. Duis diam justo, commodo eget, elementum vel, facilisis ac, purus. Donec ultrices. Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Fusce luctus pellentesque tortor. Vestibulum ante ipsum primis in faucibus orci luctus et ultrices posuere cubilia Curae;

Με λίγα λόγια "Ανοίξαμε και σας περιμένουμε"

Hello World!